Aan de voet van Mount Elgon in Oost Oeganda ligt de stad Mbale. Eén van de grotere steden in Oeganda. Het is een plek met veel bedrijvigheid en een verstrekkende regiofunctie. BISS heeft in de afgelopen jaren een aantal bakkerijtjes gestart in de regio Mbale. Eén daarvan is van Jaliya. Je rijdt zo’n 5 minuten de stad uit op de hoofdweg richting Tororo, vervolgens sla je af op een onverharde weg die omhoog loopt, verder de berg op. Het is slechts tien minuten rijden, maar bij de bakkerij aangekomen voel je een ander klimaat. Er gaat zelden een bezoek voorbij aan Jaliya haar bakkerij, zonder dat het regent.
Jaliya is een hardwerkende moeder van 8 kinderen. Twee daarvan zijn een tweeling van 9. Eén van de twee werd geboren met een waterhoofd. Haar lichaam groeit niet of nauwelijks meer en ze is erg tenger. Dat neemt niet weg dat het een vrolijk meisje is. Ze praat met moeite een paar woordjes maar haar familie kan wel begrijpen wat ze zegt. Als ik kom, zegt ze ‘visitor’ in de lokale taal Lugisu. Ze spreekt ook met moeite ‘Lukas’ uit en maakt altijd met haar lippen een ‘pappap’-geluidje als ze me ziet. We zaten ooit eens te geinen naar elkaar ‘pappap’, zoals je dat als ‘gekke oom’ in Nederland doet bij kleine kinderen. Nu is dat zo’n soort van m’n naam geworden. Als Jaliya vraagt, wie is dat? Dan is het antwoord “Pappap”.